advertentie
Initiatief voor het bankje komt van de Invictus Community, een community voor gewonde, geblesseerde en door ziekte invalide geraakte militairen. Conny Wenting, CEO van Invictus Games en oprichter van de Gele Bank, was aanwezig en opende samen met wethouder Esther Heutink-Wenderich het bankje.
Uitnodiging tot contact
"Het lijkt misschien een klein gebaar, maar de betekenis is wel heel groot voor ons veteranen" vertelt Bart. "Het bankje staat symbool voor openheid, dat we het gesprek aangaan en dat wij ons verhaal kunnen vertellen." Vlakbij de weg, helemaal aan het begin van de tuin, staat het gele bankje zo dat je zicht heb op de weg als je erop zit.
"Het nodig uit tot contact", vervolgt Bart. En dat is precies de bedoeling. Volgens Bart mag het bankje voor iedereen zichtbaar zijn, ook voor de wielrenners die langsfietsen en misschien even willen rusten. "Het bankje mag voor iedereen zichtbaar zijn, en ook wij mogen zichtbaar zijn."
"Het bankje mag voor iedereen zichtbaar zijn, en ook wij mogen zichtbaar zijn."
Herinnering aan veerkracht
"Het is belangrijk en ontzettend goed", aldus wethouder Heutink-Wenderich over het bankje. In haar speech richt ze haar aandacht op de ruim vijftien veteranen die vandaag aanwezig waren bij de opening. Allemaal zijn ze aangesloten bij de stichting Return to Base, een organisatie die veteranen helpt om het leven op te pakken met sport en beweging.
"Het bankje is ook een tastbaar symbool dat doet herinneren aan jullie veerkracht. Ondanks alles blijven jullie doorgaan en dat verdient ons diepste respect." Ze bedankt de veteranen voor hun inzet en het voorbeeld dat zij zijn. Een dankwoord dat volgens haar te weinig uitgesproken wordt.
Samen sterk in de moestuin
Zelf diende Bart ruim 28 jaar bij het Korps Mariniers en ging op missie naar onder andere Ethiopië, Honduras, Irak en Afghanistan. Hij begon ooit in de moestuin van zijn buurvrouw, nadat hij thuis kwam te zitten en in een negatieve spiraal terecht kwam. Het tuinieren deed hem zo goed dat hij dit ook aan anderen wilde introduceren. "Als het mij helpt, dan helpt het een ander ook. Het geeft voldoening en we gaan weer met een goed gevoel naar huis toe, zodat we weer rust hebben en niet constant hoeven na te denken over wat we hebben meegemaakt."
Drie jaar geleden begon hij met de tuin en die is inmiddels uitgegroeid tot een oppervlakte van 900 vierkante meter. Elk denkbare soort groente of fruit of kruiden is er te vinden, van bloemkool tot munt. Bart vertelt tijdens de rondleiding hoe hij en de andere mannen af en toe worden opgeschrikt door het geluid van laagvliegende helikopters. "Dan zie je wel dat we allemaal alert zijn, maar gelijk daarna checken we even bij elkaar of we oké zijn of we maken er een grapje van, want humor is ook heel belangrijk."
Ruilkast
In totaal werken er zo'n 11 mensen op de moestuin. 70 procent van de oogst uit de tuin verdelen zij onder elkaar, maar het overige deel leggen zij neer in de ruilkast: een houten overkapping aan het begin van het terrein waaronder plek is voor al het overige fruit en groente.
Dit zetten zij expres daar neer voor diegenen uit de omgeving die het hard nodig hebben. "Het is altijd heel snel weg", vertelt Bart. "Zeker nu de voedselbank in Hoevelaken gesloten is." Hij is blij wat te kunnen betekenen voor deze mensen. "Het fijne aan het werk hier is ook dat je weer een doel hebt in je leven. Wij vechten alleen nog tegen de insecten en het onkruid, maar daarmee kunnen we wel iets terugdoen voor de mensen."
Heb je een tip of opmerking? Mail onze redactie via info@locomediagroep.nl.
