advertentie
.png)
Van Os is geen ontwikkelingswerker van beroep. Hij begon zijn loopbaan in het onderwijs en werkte jarenlang met kwetsbare kinderen. Later was hij betrokken bij de oprichting van de Voedselbank in de gemeente Elburg-Oldebroek. “De zorg voor mensen die minder kansen hebben, zat er altijd al in”, vertelt hij. “Of dat nu dichtbij is, of verder weg.”
Van Oosterwolde naar Gambia
Die betrokkenheid kreeg in 2015 een extra lading. Via een buurman kwam Van Os in contact met een timmerman in het zuiden van Gambia. Die man droomde van beter onderwijs voor jongeren in zijn regio. “Na de basisschool is er daar nauwelijks vervolgonderwijs”, legt Van Os uit. “Wie niet naar de universiteit kan, heeft weinig toekomstperspectief.”
Dat besef maakte indruk. Samen met lokale mensen ontstond het idee voor vakonderwijs als alternatief. Een opleiding die past bij het dagelijks leven en kansen biedt op werk in de eigen omgeving.
Vakonderwijs als alternatief
Uit die eerste kennismaking ontstond Triple C – Change Children’s Chances – een vakschool in het dorp Cartong, vlak bij de grens met Senegal. Jongeren tussen de 15 en 30 jaar kunnen er een vak leren, zoals kapper, kleermaker, bouwvakker of horecamedewerker. “Het moest geen Nederlandse school worden”, benadrukt Van Os. “Je moet aansluiten bij de cultuur en het tempo van het land.”
De school draait grotendeels op lokale krachten. De meeste docenten zijn Gambianen en de opleidingen sluiten aan bij de praktijk. Inmiddels is Triple C erkend door de Gambiaanse onderwijsinspectie. “Dat was een belangrijke stap”, geeft hij nadrukkelijk aan. “Niet alleen voor de kwaliteit, maar ook omdat de overheid nu meebetaalt aan de salarissen.”
.png)
Zichtbare resultaten
De impact is zichtbaar. Van de 38 studenten die afgelopen zomer afstudeerden, hebben er inmiddels 32 werk gevonden of een eigen bedrijfje gestart. “Soms werkt iemand vanuit huis, soms in een klein bedrijf”, vertelt Van Os. “Het inkomen gaat vaak direct naar de familie. Daarmee helpt één diploma meerdere mensen.”
Volgens Van Os is dat precies de bedoeling. Niet alleen leren, maar ook perspectief bieden op een zelfstandig bestaan.
"Daarom is een goed bestuur essentieel"
Afhankelijkheid voorkomen
Tegelijkertijd is Van Os zich bewust van de valkuilen van ontwikkelingshulp. “Afhankelijkheid ligt altijd op de loer”, dat wil hij voorkomen. “Daarom krijgen studenten geen spullen mee naar huis. Alles blijft van de school. Ze leren hier een vak, maar moeten daarna zelf hun weg vinden.”
Dat vraagt soms geduld. “Niet alles gaat zoals wij dat in Nederland gewend zijn.” Het is in sommige gevallen niet eens te vergelijken met Nederland: “Sparen is bijvoorbeeld geen vanzelfsprekendheid. Mensen leven meer van dag tot dag. Dat hoort bij de cultuur.”
Wat hem raakt, is de onderlinge verbondenheid. “Mensen hebben weinig, maar delen alles. Als iemand geen eten heeft, schuift hij bij de buren aan. Er is armoede, maar nauwelijks eenzaamheid.”
Vooruitkijken
De school groeit stap voor stap. Er zijn plannen voor een klein restaurant en een praktijkruimte voor de horecaopleiding. Ook een computerlokaal staat op de wensenlijst. “Niet groots”, zegt Van Os, “maar praktisch. Zodat studenten kunnen oefenen in een realistische omgeving.”
Loslaten doet hij het project niet meer, al vindt hij het belangrijk dat het zelfstandig kan blijven draaien. “Het moet niet om mij draaien.”
Heb je een tip of opmerking? Mail onze redactie via info@locomediagroep.nl.
