advertentie
Bovenstaande foto komt uit 2004. Jan Terlouw bezocht toen het dorpshuis in Wezep. Hij kreeg de zaal muisstil terwijl hij vertelde over zijn jeugdjaren die hij doorbracht in Wezep.
Jeugd in Wezep
Jan Terlouw werd op 15 november 1931 geboren in Kamperveen, maar verhuisde na zijn geboorte met zijn familie naar onder andere Garderen en Wezep, waar zijn vader predikant was. Hij bracht de oorlogsjaren door in Wezep. Het maakte een diepe en blijvende indruk op hem, zo vertelt hij in 2016 in een interview met Boekwijzer: "Ik ben ervan overtuigd dat ik ben wie ik ben door die oorlog. Ik maakte dingen mee die ik als kind niet mee hoorde te maken. Door mijn ervaringen heb ik mezelf als voorbeeld voor Michiel kunnen stellen."
Terlouw vertelde ook over hoe hij deze periode verwerkt heeft in zijn boek Oorlogswinter: "De gevoelens uit het boek zijn echt. We woonden de eerste jaren van de oorlog maar acht kilometer van Putten, waar in 1944 al die mannen zijn weggevoerd en hun huizen in brand zijn gestoken omdat er een officier van de Wehrmacht was neergeschoten. Het nemen van gijzelaars hing ons voortdurend boven het hoofd. Mijn vader werd ook een paar keer meegenomen, bijvoorbeeld om de dag erna aan de IJssel te gaan graven. We wísten: als er vanavond iets gebeurt, schieten ze hem en andere notabelen dood."
Gevormd door de oorlog
Die periode in de oorlog zorgde ervoor dat Terlouw snel volwassen werd: "In de oorlog werd ik al gauw aan mezelf overgelaten. Vooral het laatste jaar ging ik helemaal mijn eigen gang. Ik kon niet meer naar school en was de hele dag in de weer met het repareren van karretjes van hongerlijdende stedelingen die langs kwamen en het verzamelen van eten. Soms bleef ik een paar nachten weg. Dan had ik hoogstens tegen mijn ouders gezegd dat ik misschien niet thuis zou komen. Zij berustten daarin."
"Het was lastiger dat ik daarna weer kind moest worden. Sterker, als ik terugkijk vind ik dat de moeilijkste jaren van mijn leven. Ik moest weer naar school, huiswerk maken, negen uur thuis zijn. Ik ben niet rebels, dus het ging wel, maar ik was blij dat ik zeventien werd en uit mocht vliegen naar Utrecht. Dat ik kon gaan studeren en mijn onafhankelijkheid terugkreeg."
Kunstproject
Krista van Norel uit Oosterwolde heeft onlangs voor het kunstproject 'Geven voor vrijheid' onder andere de handen van Jan Terlouw in gips gegoten. Recent sprak de zoon van Jan Terlouw een tekst van hem uit bij de herdenking op 4 mei in Beekbergen: "De doden eer je het beste door je vrijheid te omarmen. Door recht te doen aan de democratische rechtstaat." Precies die boodschap drukt van Norel uit met haar kunstwerk: "Vrijheid is iets waar je samen voor aan de slag moet. Dit kunstwerk komt in het najaar in het dorpshuis in Wezep te staan.
Bekijk hier het maakproces van kunstenaar Krista van Norel.
Heb je een tip of opmerking? Mail onze redactie via info@locomediagroep.nl.
