DSV laat strijdlust op het juiste moment zien

DOORNSPIJK - Terwijl de belijning op het natte hoofdveld (nogmaals) wordt aangebracht, wacht de enthousiaste jeugd met fakkels, vlaggen en rookbommen de twee hoofdmachten op. Ondanks het wisselvallige weer een heerlijke sfeer voorafgaand aan deze derby. En een echte derby werd het. Doelpunten, opportunistisch voetbal, (gemiste) penalty en een rode kaart.

Al vanaf minuut 1 werd de toon door Lennart Juffer gezet. Met een (iets te) harde tackle liet hij zien dat er vandaag scherper en fanatieker gespeeld moest worden door de ploeg van Wim Kroes en Hendri Huenestein, dan de voorgaande weken werd laten zien. De eerste drie competitiewedstrijd was het veelal ondermaats en was de ploeg geen schim van wat ze kunnen zijn; namelijk een hecht team dat voor elke centimeter wil knokken. Ook Elburg was vandaag niet vies van een overtreding deze middag en dus waren er vele vrije trappen over en weer te nemen. Laat deze wedstrijd nou ook beslist zijn door dode spelmomenten.

Na twaalf minuten mocht Martijn Smals aanleggen voor een vrije trap vanaf de zijkant. Deze leek voor het inkoppen door Martijn Lieferink en/of Ron Hofmeijer, maar in plaats van de bal achter doelman Van der Heide te koppen botsen de twee met de koppen tegen elkaar aan. Beide werden door verzorger Jan Willem van Deutekom vakkundig doorverwezen naar het ziekenhuis om de wonden te laten verzorgen. Dit moment leidde dus tot twee noodgedwongen wissels: Wilbur Akster en Mark Versluis betraden beide het veld en pasten zich moeiteloos aan. Een luxe voor trainer Kroes, die zeker meer dan 11 basis-waardige spelers heeft.

In de 23e minuut mocht Smals wederom aanleggen voor een vrije trap aan de zijkant van het veld, ter hoogte van de dug-out. De bal werd scherp aangesneden en was typisch zo’n bal waarbij het een doelpunt wordt als niemand hem zal aanraken. Daar leek het ook op, al claimde Lennart Juffer hem nog getoucheerd te hebben. 1-0. Op dat moment was het ook DSV dat het meeste aanspraak maakte op een treffer..

DSV lijkt met een voorsprong de rust in te gaan, maar krijgt vlak voor het rustsignaal nog de gelijkmaker te verwerken. De verder sterk keepende Dekker moet een hard schot lossen door de natte omstandigheden en bij het wegwerken valt de bal voor de voeten van Donny Mulder die beheerst binnen prikt. 1.1.

Het voetbal, zoals bijna in iedere derby, was niet oogstrelend, maar het was wel leuk om naar te kijken. Na een gelijk opgaande tweede helft zag scheidsrechter Pouls een handsbal en legde de bal op de stip. Doelman Dekker ranselde de bal bekwaam uit de benedenhoek, waardoor de stand gelijk bleef. Een belangrijk moment in de wedstrijd, want DSV rook bloed.

Rond de 80e minuut mocht Smals weer eens aanleggen voor een vrije trap. De Elburger defensie had vandaag moeite met het verdedigen van DSV haar dode spelmomenten. De bal leek in eerste instantie iets te diep, maar op wonderbaarlijke wijze wist de kopsterke Mark van Klompenburg er met een geplaatste tegendraadse kopbal een doelpunt van te maken. 2-1!

DSV liet zich na dit doelpunt niet te ver achteruit drukken en had zelfs nog kansen op 3-1, nadat de ingevallen good old Alfred Hofmeijer liet zien hoe je als spits balvast moet zijn. Elburger aanvoerder Schenk mocht ook nog na zijn 2e gele kaart inrukken.

Op een paar standaardmomenten na kwam DSV eigenlijk weinig tot niet in de problemen in de laatste 10 minuten en floot de scheidsrechter voor het eindsignaal.

Een welkome driepunter die, zeker als het aankomt op strijdlust, verdiend was. We hebben vandaag weer een echt team gezien en dat was prettig. Komende week is er een competitie loze zaterdag, waarna DSV het op 29 oktober opneemt tegen de nummer 2: Hoevelaken.