
Sonépouse gebruikt fotografie, mixed media en tastbare familievoorwerpen om de sporen van haar familiegeschiedenis te verbeelden. Haar beelden ondergaan een intens proces: ze worden natgemaakt, gescheurd, vervormd en opnieuw opgebouwd, waardoor ze dragers worden van ervaringen die moeilijk te verwoorden zijn. Deze werkwijze creëert een visuele echo van herinneringen en het doorgeven van stil, onuitgesproken verdriet.
In de expositie staat ook het zwijgen centraal dat in haar familie generaties lang aanwezig was. Over haar overgrootmoeder Jettie, die de oorlog niet overleefde, werd nauwelijks gesproken. De afwezigheid van taal en rituelen leidde tot een zoektocht naar zichtbaarheid: wat betekent het om je Joodse identiteit te omarmen als die decennialang verborgen werd gehouden?
Sonépouse onderzoekt in haar werk niet alleen haar familiegeschiedenis, maar ook haar eigen positie in het heden. De centrale vraag die telkens terugkeert — Mag Saar er zijn? — raakt aan bredere thema’s van erfelijkheid, identiteit en de voortdurende invloed van uitsluiting. De tentoonstelling nodigt bezoekers uit om stil te staan bij de kracht van generaties, herinneringen en het herwinnen van een stem.
Heb je een tip of opmerking? Mail onze redactie via info@locomediagroep.nl.